Soms heb je van die dagen….dan speel je niet tegen 1, maar tegen 2 tegenstanders…..
12 oktober was zo’n dag. Niet alleen stond ADC heren 1 als tegenstander op het menu, maar werd al vrij snel in de eerste set duidelijk dat Vocala nog een extra tegenstander had….zichzelf! 8 man “sterk”, waarvan 1 libero, mocht Achilles aantreden tegen het team uit het zuiden van het land. Het voltallige 8-tal ging een lastige middag (met weinig wisselmogelijkheden) tegemoet!!!
De acht die er wel waren, waren wisselend qua fitheid en mentale aanwezigheid;
Twee katers, een poesje, een grieperige passer loper, een libero die na ongeveer 10 punten na een ijsbeentje leek uit te vallen, eentje met een slechte rug in het veld (wel in staat te spelen), eentje met een slechte rug als assistent coach op de bank (niet in staat te spelen), een wissel met schouderproblemen en nog nauwelijks minuten in de benen op dit niveau…..eigenlijk leek de enige fitte aanwezige Cas, maar die was fashionably late, waardoor wellicht zijn voorbereiding ook niet ideaal te noemen is……
Al met al, genoeg ingrediënten voor een lastige avond.
Helaas bleek al het onheil inderdaad voorbode voor een lastige avond. Tel hierbij op dat ADC ook echt meer dan goed verdedigde, waardoor Vocala ieder punt gemiddeld 1,5 keer moest maken om uiteindelijk ook echt een punt te krijgen. Gelukkig ging dit heel behoorlijk, ondanks de af en toe echt diepe dalen in het spelbeeld. De eerste set werd, na een schrikmoment bij een botsing van onze Libero(b), toch nog redelijk degelijk gewonnen met 25-21. Vooral dankzij slim en bekeken serveren, want qua veldspel kon ADC redelijk bij blijven, of waren in sommige aspecten zelfs beter.
Beleving ontbrak, servicepass was bij vlagen ondermaats en aanvallend werd onvoldoende druk opgebouwd om het ADC ook in set twee echt blijvend lastig te maken. Godzijdank waren er af en toe de time-outs waarin gevlucht kon worden. Daar troffen we de bijzonder motiverende en positief ondersteunende Bram, die met een kop als een citrusvrucht constateerde hoe slecht het allemaal wel niet was. Kennelijk was de pijn uit zijn rug weg (of minder op zijn minst), maar had deze pijn de weg naar de stembanden linea recta gevonden…..mijn god, wat een positiviteit. Tuurlijk, het was ook niet om aan te gluren, daar was geen woord een gelogen, maar om geen gelegenheid onbenut te laten dit een met zichzelf worstelend team te laten weten, dat is wellicht ook wat onhandig. Helpend was het in elk geval niet, ook al was het niet ver bezijden de waarheid wat er gezegd werd.
De tweede set ging dan ook verloren en het ergste is….het was niet eens onverdiend.
Op naar set 3 dan maar…uit een ander vaatje tappen. Dit lukte maar moeizaam en mondjesmaat. Vocala bleef stoeien met zichzelf en de tegenstander en op momenten dat daarvan sprake is, dan wil Vocala nog wel eens veranderen in een klagende psychologische oorlogsmachine, zo ook vandaag. Duidelijk was dat het volleyballen lastig bleef, dus werden andere dingen interessant. Roepen, klagen, appèlleren, hier vervolgens niets van leren en maar moeizaam het tij kunnen keren. Het bleef twee sets spannend, twee sets strijden tot en met en zelfs een beetje hulp van het arbitrale duo (die als enige twee in de zaal aanwezig een bal van ADC uit zagen vliegen op setpoint in set 4) om uiteindelijk toch met 4 punten als “grote” overwinnaar over te blijven. Het was niet groots, het was niet goed, het was soms zelfs ronduit slecht, maar meeslepend en spannend was het zeer zeker ook……..en nog belangrijker, de 4 punten blijven in Beugen en een top 3 klassering (met 1 punt en een wedstrijd minder dan de nummer 2) blijft behouden! Dat het anders moet een volgende keer staat buiten kijf, dat het goed voelt toch te winnen met 3-1 terwijl je speelt als een natte krant ook. Onverdiend wellicht en zwaarbevochten, maar hij telt en dat telt.
Wederom twee weken prestatieverlof nu (moeilijk in een ritme te komen in zo’n kleine competitie) en wederom een thuiswedstrijd in het verschiet (de eerste vier wedstrijden dit seizoen worden in Beugen afgewerkt). Volgende tegenstander is Fyrfad heren 1. Zij bivakkeren op de ranglijst 1 plekje boven ADC (dat na deze ronde 9e staat), maar van vandaag hebben we mogen en kunnen leren dat de positie op de ranglijst geen enkele voorspellende waarde heeft….althans, niet als je zo hopeloos uit voor het speelveld gaat betreden als team. 2 november, 19.00 uur. Een mooie dag en een mooie tijd om de wanprestatie van vandaag uit te poetsen en vol voor een topklassering te gaan. Zien we je dan?!